درباره آخرین افطار حضرت علی(ع) از حضرت ام کلثوم(س)، دختر گرانقدر ایشان نقل شده است که شب نوزدهم ماه مبارک رمضان، برای پدر طبقی که دو قرص نان جو و کاسه شیری در آن بود آوردم و مقداری نمک ساییده نیز حاضر کردم.

هنگامی که حضرت نماز خود را به پایان رسانید، به آن طعام نگاه کرده و گریست و فرمود: ای دخترم؛ من از پسرعمّ خود پیروی می‌کنم ولی حال تو دو نوع خورشت برای من حاضر کرده‌ای، همانا رسول‌الله تا زمانی که زنده بود دو طعام برای او حاضر ننمودند.

دخترم؛ هر کس خوراک و آشامیدنی و پوشش نیکو باشد، ایستادن او در قیامت نزد حق طولانی تر است. ای دخترم بدان که در حلال دنیا حساب است و همانا در حرام آن عِقاب.

در ادامه دختر امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرماید: پدرم در شب نوزدهم رمضان پیوسته در تعقیب نماز بود و مرگ را یاد می‌نمود و در آن حال زنان و فرزندان خود را طلب نموده و فرمودند: در این ساعت حضرت رسول(ص) را دیدم که به من فرمودند: ای ابوالحسن؛ به زودی نزد ما خواهی آمد و شقی ترین این امت محاسنت را به خون سرت خضاب خواهد کرد و من بسیار مشتاق ملاقات تو هستم. تو در دهه آخر این ماه به نزد ما خواهی آمد، بیا که آنچه نزد ما است بهتر است و باقی تر است برای تو...

آن بی بی بزرگوار در ادامه می‌فرمایند: آبی نزد آن حضرت حاضر كردم، وضو گرفته و لباس‌های خود را پوشیدند و به طرف مسجد حرکت نمودند، هنگامی که به صحن منزل رسیدند، مرغابی‌هایی که برای برادرم حسین(ع) هدیه آورده بودند بر سر راه آن حضرت آمدند و بال‌های خود را گشودند و فریادی کردند؛ که صدایشان در شب‌های دیگر نمی آمد.

آن حضرت فرمودند: «لا اله الا الله» فریادهایی است که به دنبال آن ناله‌ها خواهد بود.

منبع:

جلاءالعیون، ج1: 300- 301؛ قطره ای از معجزات چهارده معصوم: 161- 162

 آن  هنگام که سه نفر از باقیمانده خوارج در مکه هم‌قسم شدند تا نقشه شوم خویش را در ماه رمضان سال 40 هجری قمری عمل کنند، زمان زیادی نگذشت، دو نفر از آن‌ها که برای قتل معاویه و عمرو بن عاص رهسپار محل مأموریت خود شدند، در اجرای نقشه خود ناکام ماندند و تنها عبدالرحمن بن ملجم مرادی در شب نوزدهم ماه رمضان فرق مظلوم‌ترین فرد عالم را شکافت.

عبدالرحمن بن ملجم مرادی همراه با شبیب بن بجره اشجعی در سحرگاه شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در مسجد کوفه کمین کرد و هنگامی که امیرالمؤمنین(ع) سر بر سجده نهاد، شمشیر زهرآگین خود را فرود آورد، در این هنگام حضرت علی(ع) در محراب مسجد افتاد و فرمود: «بسم الله و بالله و علی ملّة رسول الله فزت و ربّ الکعبه»، سوگند به خدای کعبه که رستگار شدم.

مولاي متقيان علي(ع) در حالی که خون از سر و صورت شریفش جاری بود، فرمود: «هذا ما وعدنا الله و رسوله»، این همان وعده‌ای است که خداوند متعال و رسولش به من داده‌اند، در این زمان چون امام توان برگزاری نماز جماعت را نداشت، به امام حسن(ع) فرمود نماز را ادامه دهد و خود نشسته نماز را اقامه کرد.

نقل شده است که جبرئیل در میان آسمان و زمین ندا داد و گفت: «تهدّمت والله ارکان الهدی وانطمست أعلام التّقی وانفصمت العروه الوثقی قُتل ابن عمّ المصطفی قُتل الوصیّ المجتبی قُتل علیّ المرتضی قَتَله أشقی الْأشقیاء»، سوگند به خدا که ارکان هدایت در هم شکست و ستاره‌های دانش نبوت تاریک و نشانه‌های پرهیزکاری بر طرف شد و عروه الوثقی الهی گسیخته شد، زیرا پسر عموی رسول خدا(ص) شهید شد، سید الاوصیا و علی مرتضی به شهادت رسید، وی را سیاه بخت‌ترین اشقیاء به شهادت رسانید.

و در آن شب غمبار نوزدهم ماه مبارك رمضان....

مسجد كوفه كه سال‌ها شاهد نيايش‌ها و عبادات مولاي متقيات بود ميعادگاه ديدار اولين پيشواي برحق شيعه با پروردگار الهي شد و آن حضرت در محراب نماز رستگار شد.

بي نظيري علي ( عليه السلام )

معنی رمضان‏
شخصی بنام سعد، از امام باقر علیه السّلام روایت نموده و گفت: هشت تن در محضر آن بزرگوار بودیم و در باره «رمضان» صحبت می‏کردیم، حضرت فرمود:نگوئید «این رمضان» و نگوئید رمضان رفت، و رمضان آمد! زیرا «رمضان» نامی از نامهای خداوند عزّ و جلّ می‏باشد. نمی‏آید و نمی‏رود، آنکه می‏آید و می‏رود زائل و نیست‏شونده است، بلکه بگوئید: شهر رمضان (ماه رمضان) یعنی شهر اضافه گردیده به اسمی که نام خداست، ماهی که قرآن در آن ماه نازل گردید، و خداوند آن را حجّت و محلّ شادمانی برای اولیاء خود قرار داده است.

غیاث بن ابراهیم گوید: امام صادق علیه السّلام از پدر بزرگوارش از جدّش روایت نموده که فرمود: حضرت علیّ صلوات اللَّه علیه فرمودند: نگوئید رمضان، بلکه بگوئید «شهر رمضان» چون شما نمی‏دانید رمضان چیست!
شرح: «نهی در اینجا بمعنی حرام بودن نیست بلکه حمل بر کراهت شده است. و از پیغمبر صلی اللَّه علیه و آله روایت شده که این ماه رمضان نامیده شده، زیرا «یرمض الذّنوب» است یعنی گناهان را می‏سوزاند (می‏آمرزد)».

منبع:معانی الأخبار-ترجمه محمدی    ج‏۲    ۲۵۰    باب ۳۵۱

                                                               1- حاج محمود کریمی  

۲- حاج سعید حدادیان

۳- سید مهدی میرداماد ۱

۴- سید مهدی میرداماد ۲ 

۵- سید مهدی میرداماد ۳

۶- سید مهدی میرداماد ۴

۷- حاج مهدی سلحشور ۱

۸- حاج مهدی سلحشور ۲ 

ولادت باسعادت شفيع المذنبين، حامي دين، امام حسين بن علي علیه السلام مبارک

میلاد امام حسین

به روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت (1) دومین فرزند برومند حضرت على و فاطمه، كه درود خدا بر ایشان باد، در خانه‏ ى وحى و ولایت، چشم به جهان گشود.

چون خبر ولادتش به پیامبر گرامى اسلام (ص) رسید، به خانه‏ ى حضرت على و فاطمه (ع) آمد و اسماء (2) را فرمود تا كودكش را بیاورد.اسماء او را در پارچه‏ اى سپید پیچید و خدمت رسول اكرم (ص) برد،آن گرامى به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت (3) .

به روزهاى اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش، امین وحى الهى، جبرئیل، فرود آمد و گفت:

سلام خداوند بر تو باد اى رسول خدا، این نوزاد را به نام ‏پسر كوچك هارون‏ «شبیر» (4) كه به عربى‏«حسین‏» خوانده مى‏شود، نام بگذار. (5) چون على (ع) براى تو بسان هارون براى موسى بن عمران است جز آنكه تو خاتم پیغمبران هستى.

و به این ترتیب نام پر عظمت ‏«حسین‏» از جانب پروردگار، براى دومین فرزند فاطمه انتخاب شد.

به روز هفتم ولادتش، فاطمه‏ زهرا كه سلام خداوند بر او باد، گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقیقه (6) كشت، و سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موى سر او نقره صدقه داد. (7)

برای هر ترس: لا اله الا الله
برای هر نعمت: الحمدلله
برای هر آسایش: شکرلله
برای هر سختی و دشواری: حسبی الله
برای هر گناهی:استغفرالله
برای هر غم و اندوهی: ماشاالله
برای هر دشمنی: اعتصمت بالله
برای هر چیز شگفت آوری: سبحان الله
برای هر مصیبتی:انالله و انا الیه راجعون
برای هر قضا و قدری: توکلت علی الله
برای هر طاعت و گناهی:لا حول و لا قوة الا بالله العلی عظیم

خداوند به حضرت آدم فرمود من به زودی همه نیکی ها را

برای تو در چهار چیز جمع خواهم کرد.

حضرت آدم گفت :خداوندا آن چهار چیز کدامند؟

خداوند فرمود:

یکی از آنها مربوط به من است.

دومی مربوط به خود توست.

سومی مربوط به من وتوست.

چهارمی مربوط به تو ومردم است.

آدم گفت: خدایا آنها را برایم توضیح بده تا بدانم

خداوند متعال فرمود: آنچه که مربوط به من میباشد اینست که

اول : برای من عبادت کنی و چیزی رابرایم شریک قرارندهی .

دوم : آنچه مربوط به توست این است که

من پاداش هر عمل نیک تو را

بیش از میزان استحقاقش میدهم .

سوم : آنکه مربوط به من و تو میباشد اینکه

تو دعا کنی و من هم اجابت نمایم .

چهارم : آنکه میان تو و مردم است اینکه

نسبت به مردم همان رفتاری را داشته باشی

که میخواهی دیگران درباره تو داشته باشند

دیگر آن خنده‌ی زیبا به لب مولا نیست / همه هستند ولی هیچ کسی زهرا نیست

قطره‌ی اشک علی تا به ته چاه رسید / چاه فهمید که کسی همچو علی تنها نیست

شهادت حضرت فاطمه(س) تسلیت باد

دربارة تاریخ شهادت حضرت زهرا(س) روایات مختلفی وجود دارد است. و از چهل روز تا شش ماه بعد از رحلت پیامبر(ص) بیان شده است. اما میان علمای شیعه، دو احتمال معتبر است: هفتاد و پنج روز بعد از رحلت پیامبر(ص) یا نود و پنج روز بعد از رحلت ایشان.

بنابراین با توجه به رحلت پیامبر اسلام(ص) در بیست و هشتم صفر، بنا به روایت هفتاد و پنج روز، در مورخه سیزدهم تا پانزدهم جمادی الأوّل، شهادت حضرت زهرا(س) است و این ایام را فاطمیة اوّل می‌ خوانند.

اما بنا به روایت نود و پنج روز، شهادت حضرت(س) در سوم تا پنجم جمادی الثانی است و این ایام را فاطمیة دوم می‌ خوانند.

بنابراین؛ ایام فاطمیه جمعا 6 روز می باشد، 3 روز در ماه جمادی الاول و 3 روز در ماه جمادی الثانی. فاطمیه اول از 13 تا 15 جمادی الاول است و فاطمیه دوم از سوم تا پنجم جمادی الثانی می باشد.

و شاید علت اینکه سه روز در هر ماه بعنوان روز شهادت آن حضرت(س) معرفی شده است به این دلیل است که این احتمال وجود دارد که ماههای قمری از رحلت پیامبر(ص) تا شهادت حضرت زهرا(س)، 29 روز بوده باشند، حال آنکه د رصورت کامل بودن ماههای قبل، روز شهادت 13جمادی الاول و یا سوم جمادی الثانی خواهد بود. چرا که طبق تقویم، حداکثر سه ماه قمری 29 روزه و حداکثر 4 ماه قمری 30 روزه می توانند پشت سر هم قرار گیرند.

اما در عرف، به دهه دوم جمادی الاول، از دهم تا بیستم جمادی الاول که بنابر قول 75 روز، شهادت آن بانوی بزرگوار در آن واقع شده است دهه فاطمیه اول و به دهه اول جمادی الثانی از اول تا دهم جمادی الثانی، که طبق قول 95 روز، شهادت حضرت زهرا(س) در آن واقع شده است، دهه فاطمیه دوم گفته می شود.

برای دانلود قطعه ها روی لینک های زیر کلیک کنید (با صدای محمود کریمی)

روضه حضرت زهرا (س)

باغبونب خسته لاله در خون نشسته (سینه زنی)

صحبت کردن از حضرت مهدی(ع) و نشانه‏های ظهور ایشان در واقع صحبت کردن از حوادثی است که بناست در آینده اتفاق بیفتد و لذا بجاست که از خود بپرسیم: اگر در مورد احادیث نقل شده در این زمینه بررسی اسناد صورت گرفت و مطمئن شدیم که آنها از معصوم(ع) صادر شده است، آیا می‏توان مطمئن بود که حتماً همة آن حوادث آن‏گونه که در روایات شریف ما آمده‏اند وقوع یابند؟ پاسخ به این پرسش در کتب عقیدتی و فلسفی تحت عنوان «بداء» داده می‏شود که طی این بخش از مطالب به آن می‏پردازیم.

«بداء» در لغت به معنای ظهور و روشن شدن پس از مخفی بودن چیزی است و اصطلاحاً به روشن شدن چیزی پس از مخفی بودن از مردم اطلاق می‌شود؛ بدین معنا که خداوند متعال بنا بر مصلحتی، مسئله‏ای را از زبان پیامبر یا ولی‏ای از اولیای خویش به گونه‏ای تبیین می‏کند و سپس در مقام عمل و ظهور و بروز، غیر آن را به مردم نشان می‏دهد. در قرآن آمده است:

خداوند هر چه را بخواهد محو یا اثبات می‏کند در حالی که ام‏الکتاب نزد اوست و خود می‏داند عاقبت هر چیزی چیست.

چرا در آخر الزمان قم امن ترین مکان است ؟

پاسخ :
مرحوم حاج شیخ عباس قمی(صاحب مفاتیح الجنان) در کتاب سفینة البحار(ج۷، ذیل حرف ق) به نکاتی پیرامون قم و ویژگیهای آن پرداخته و به روایاتی اشاره کرده است که به امن بودن این منطقه توجه شده است. از امام صادق(ع) روایت شده است: اگر مصیبت بر شما وارد شد بر شما باد به قم که آنجا مأمن فاطمیون است.

شاید ویژگیهای ذیل باعث شده است که شهر مقدس قم دارای چنین جایگاهی باشد:
الف. مدفن کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(س)؛
ب. مدفن بسیاری از علما و فقها و اولیای بزرگ الهی؛
ج. لقب قم از پیامبر گرامی(ص) اخذ شده است که در شب معراج با دیدن شیطان در این سرزمین با لفظ قم او را از اینجا راند.
د. شهر اهل بیت می باشد با توجه به ولایت مداری مردم این سرزمین از امام صادق(ع) نقل شده است: برای ما اهل بیت حرمی است که آن شهر قم است. (سفینة البحار).
هـ . قم مرکز علم اهل بیت و صدور آن به عالم است. از امام صادق(ع) نقل شده است: به زودی کوفه از مؤمنین خالی می شود و جمع می شود(مخفی می شود) علم از آن همان گونه که مار در سوراخ خود مخفی می شود، سپس ظاهر می شود علم به شهری که به آن قم می گویند و می گردد معدن علم و فضل.(سفینة البحار).
و. اهالی قم هنگام ظهور، همراهان و یاوران امام مهدی(ع) هستند. از امام صادق(ع) نقل شده است: قم را قم نامیدند زیرا اهل آن با قائم آل محمد(ع) جمع می شوند و با او قیام می کنند و بر او استفامت و پایداری میورزند و او را یاری و نصرت می کنند. (سفینة البحار).
ز. یکی از درهای بهشت برای اهل قم است. از امام رضا(ع) نقل شده است: برای بهشت هشت در است و یکی از آنها برای اهل قم است، پس خوشا به حال انها، پس خوشا به حال انها، پس خوشا به حال انها.
هر چند همه ویژگیها در جای خود بسیار مهم و ارزشمند است اما نکته پنجم جایگاه خاصی دارد، زیرا منادی کامل و واقعی دین اسلام در دوران سخت و سنگین غیبت و صدور آن به جهان و آشنا کردن مردم با حقیقت دین، حوزه علمیه قم است و خداوند و امام عصر(ع) این ندا و دعوتگر را رها نمیکند. با صدور دین و معارف مهدویت است که مردم آمادگی بیشتر برای ظهور پیدا می کنند.

دانلود فایل صوتی مناجات با امام زمان:

زمان: ۵:۰۰
حجم: ۲٫۸ مگابایت

یا مقلّب القلوب و الابصار

یا مدبر اللیل و النهار

یا محوّل الحول و الاحوال

حوّل حالنا الى احسن الحال

دانلود دعای تحویل سال (فرمت wma):

حجم: ۱٫۷ مگابایت

(کلیک راست کرده و بر روی گزینه save link as کلیک کنید)

دانلود دعای تحویل سال (فرمت mp3):

حجم: ۴ مگابایت

دو قدم مانده به خندیدن برگ
یک نفس مانده به ذوق گل سرخ
چشم در چشم بهاری دیگر
تحفه ای یافت نکردم که کنم هدیه تان
یک سبد عاطفه دارم
همه ارزانی تان . . .
عید نوروز بر شما مبارک